Nieuws
De zwarte nacht

In de jaren dertig waren overal in Nederland werkkampen gebouwd. Het "Werkkamp Diever" aan de straatweg Diever-Wateren werd in oktober 1938 voltooid. Ongeveer 100 werklozen uit verschillende steden betrokken het werkkamp. De eerste bewoners kwamen uit Zuilen, IJsselstein, Harlingen en Franeker. Zij namen deel aan werkverschaffingsprojecten. De in mei 1940 aanwezige arbeiders vertrokken in de loop van 1940 en 1941 merendeels naar Duitsland, om daar tewerkgesteld te worden.
Hiermee kwam "Werkkamp Diever" vrij voor andere bewoners, in veel gevallen groepen joodse mannen. Werkeloze joodse mannen uit heel Nederland werden vanaf januari 1942 opgeroepen om zich te melden voor het verrichten van arbeid. Zij werden in de oude werkverschaffingskampen geplaatst. Werkloosheid was in hun geval een relatief begrip, want veelal hadden zij hun baan verloren omdat de bezetter hen uitgesloten had van werk.
Door hun plaatsing in werkkampen werden de joodse mannen gescheiden van gezin en woonplaats. Voor de bezetter was dit een volgende stap in het isoleren van deze groep uit de maatschappij. De joodse mannen verrichten allerlei werk, zoals bijvoorbeeld de aanleg van wegen en ontginningen van woeste grond.
Op vrijdag 2 oktober 1942 werden alle joodse mannen in werkkampen in één actie naar kamp Westerbork overgebracht, evenals overigens alle op dat moment in Drenthe woonachtige joden. Opnieuw kwamen de kampen vrij voor andere bewoners.
Dit feit werd op maandag 2 oktober 2017 herdacht bij het monument aan de Bosweg, nabij de locatie waar de werkkampen A en B hebben gestaan. Jans Tabak, onze plaatselijke historicus en Rikus Jager, burgemeester van Westerveld, vertelden over de gebeurtenis van 2 oktober 1942.
Links Jans Tabak tijdens zijn voordracht en rechts Rikus Jager aan het woord.
Diever raakt zijn barakken kwijt
In 1946 werden de barakken afgebroken. In de krant stond hierover het volgende bericht:
DIEVER, 7 Oct 1946. Binnenkort zullen de barakken van werkkamp Diever A ook worden afgebroken en evenals die van kamp B naar het zuiden des lande worden overgebracht. Daarmede wordt een belangrijke periode in de geschiedenis der gemeente Diever afgesloten. Oorspronkelijk zijn deze kampen gebouwd voor werklozen uit de grote steden en uit Oost-Drente. Daarna zijn ze bewoond geweest door joden. 0.T.-arbeiders, NSB.ers en asocialen. Ook hebben er nog evacués huisvesting gevonden. Stellig zal het terrein de eerste tijd een ledige plaats geven, want om en bij deze kampen was steeds veel beweging.
Bron: De Heerenveense kourier.
Kogelvanger in Berkenheuvel weer zichtbaar
Kogelvanger in Berkenheuvel weer zichtbaar
21 mrt 2017, 17:23
Een hoge heuvel in Berkenheuvel? Wat is dit? Is dit 'natuurlijk' of door mensenhand ontstaan? Oplossing: het is een kogelvanger! Leden van de Historische Vereniging gemeente Diever maakten afgelopen winter één van de kogelvangers in het bosgebied Berkenheuvel weer zichtbaar voor de bezoekers. Lees verder.
INGANG ONDERDUIKERSHOL OPGEKNAPT | |
---|---|
![]() |
Onlangs hebben vrijwilligers van onze vereniging de ingang van het onderduikershol "De Wigwam"opgeknapt. Het hout is vervangen en de gedenksteen is omhoog gebracht om opspattend zand tegen te gaan. Meer. |
Nieuw informatiepaneel onderduikershol

WAPSE. Bij het onderduikershol in de bossen tussen Wapse en Diever is gisteren rond de middag een nieuw informatiepaneel onthuld. Dat gebeurde door Homme Geertsma, wethouder van de gemeente Westerveld en voorzitter van de historische vereniging gemeente Diever, in het bijzijn van de vrijwilligers die nog altijd het onderhoud van het hol voor hun rekening nemen.
Natuurmonumenten en de historische vereniging hebben voor de teksten en foto's gezorgd. Onderduikershol De Wigwam was in de jaren van de bezetting een toevluchtsoord voor onderduikers en gestrande, geallieerde piloten. Het hol wordt elk jaar nog door veel toeristen en (oud-)militairen bezocht. De Wigwam is geadopteerd door de basisscholen in Diever, die er op 4 mei een krans leggen. Foto Rens Hooyenga.
Bron: Dagblad van het Noorden, vrijdag 20 februari 2015.
Cultuurhistorisch rijkdom gemeente Westerveld
Gezamenlijk hebben de historische verenigingen hard gewerkt aan ons idee voor de besteding van de BNG Erfgoedprijs die in 2011 door de gemeente Westerveld is gewonnen. Eén van de projecten die daardoor is uitgevoerd, is het schrijven van een rijk geïllustreerd, ruim 200 pagina's dik boek, professioneel vormgegeven en uitgegeven via Stokerkade Cultuurhistorische Uitgeverij: "De Cultuurhistorische rijkdom van de gemeente Westerveld"
Een uniek naslagwerk die niet in uw boekenkast mag ontbreken en waar wij erg trots op zijn! Exclusief voor leden en donateurs van de historische vereniging, is dit boek nu via de voorinschrijving te bestellen voor de lage prijs van slechts € 15,- per exemplaar (normale winkelprijs: € 24,95).
Download hier [25.682 KB]
de flyer voor meer informatie over het boek.

Korenmolen De Vlijt op internet

Onze korenmolen heeft nu een "eigen" website. Op de website staat interessante historische informatie over de geschiedenis van de molen. Uit het oude krantenarchief zijn verhalen gehaald over onder meer de opening van de molen in 1956 na de restauratie en over het scherpen van de tanden van De Vlijt. Verder is er een fotocollage over het binnenwerk van de molen. Ga naar de website.
Hunebed heeft historische luister terug
Het hunebed stond in de prehistorie in het open heideveld. Na eeuwen verdween het hunebed. Het verhaal gaat dat op 6 januari 1855 aan het Rijk werd gemeld dat op de Heezeresch in een akker van Hendrik ter Mast een hunebed lag. Op deze akker stond bij een huisje een schuur, waaronder stenen van het hunebed lagen. Het Rijk besloot pas op 20 oktober 1871 de akker en het hunebed aan te kopen. Na ondehandeling werd de koop op 2 november 1871 gesloten. Na het afbreken van de schuur konden de daar onder gelegen stenen worden blootgelegd. In 1932 werd het hunebed door Van Giffen onderzocht, terwijl in 1953/1954 een restauratie volgde.
Rond 1900 lag het hunebed nog redelijk in het open veld. Door de jaren heen is er een veel bosschage en opslag ontstaan en werd het hunebed steeds meer aan het oog ontrokken. De vrijwilligers van onze vereniging hebben nu met man en macht de bosschages en opslag verwijderd. Het hunebed staat dan nu weer mooi in het openveld van de Heezeresch.
Download krantenartikel [196 KB]
.
Kranslegging onderduikershol
2011-04-29. Scholieren leggen krans bij het onderduikershol
Wapse: Leerlingen van de basisscholen ‘Ten Darperschoele’ uit Wapse en ‘De Singelier’ en ‘Roosjenschool’ beiden uit Diever hebben vrijdagmiddag een bloemstuk gelegd bij het onderduikershol in het landgoed Berkenheuvel in Wapse.
Het onderduikershol werd 23 jaar geleden door de groepen zeven van de basisscholen in de voormalige gemeente Diever geadopteerd. Voordat de leerlingen van de scholen naar het hol fietsten, kwamen ze samen in de school in Wapse.
Geert Meekhof, onderwijzer aan de Ten Darperschoele verwelkomde de leerlingen, het nationaal comité 4 en 5 mei en de vrijwilligers van de historische vereniging. De heer Meekhof zei in zijn openingswoord we leggen vanmiddag een bloemstuk bij het onderduikershol. Jullie weten misschien, dat mensen uit het verzet in het hol zijn ondergedoken. Iemand – tijdens een marteling – heeft verklapt waar het hol zich bevond. De mensen die in het hol aanwezig waren zijn door de Duitsers opgepakt en t’ merendeel is later omgekomen in Duitsland. Vandaag herdenken we de slachtoffers. Dit gebeurt op een gepaste wijze, dat wil zeggen we fietsen naar het hol, zonder veel lawaai.
Na het openingswoord vertelde Dirk Moes uit Wapse, hoe hij de oorlogsjaren heeft beleefd. Dirk Moes was bij het uitbreken van de oorlog vier jaar, maar kon boeiend over de oorlogsjaren vertellen. Dirk Moes was tijdens de oorlog woonachtig in Diever. Na zijn verhaal waren de leerlingen in de gelegenheid vragen te stellen.
Bij het hol werd het bloemstuk neergelegd door een leerling, van iedere school één. Hierna werd één minuut stilte in acht genomen. Vervolgens lazen Shannon Offerein en Daan Peelen een gedicht voor.
De adoptie van het onderduikershol 23 jaar geleden werd mogelijk gemaakt door het Anjerfonds Drenthe. In 1993 is het hol gerestaureerd door een team vrijwilligers uit Diever en Wapse. Het beheer en onderhoud van het historisch monument zijn per 1 januari 1998 in verband met de gemeentelijke herindeling over gedragen aan de Historische Vereniging Gemeente Diever.
Het onderduikershol vernield
Uit het onderduikershol van Diever zijn tientallen palen geroofd. Daarbij zijn ook nog eens vernielingen aangericht bij de gedenksteen. "Het is onvoorstelbaar", constateert Jan Blaauw van de Historische Vereniging Diever, die het onderduikershol beheert. Ook de gemeente Westerveld, eigenaresse van het hol, reageert geschokt. Bij de politie is aangifte gedaan.
In de jaren negentig is het hol ingrijpend gerenoveerd. Toen zijn de palen aangebracht tegen een betonnen wand. "Die palen kun je alleen met een koevoet loswrikken", zegt Blaauw. Het onderduikershol heeft vaker last gehad van vandalisme en brandstichting. Daarom is al prikkeldraad over het hol gespannen.
Het onderduikershol was de uitvalsbasis van de Knokploeg Diever. Verzetslieden en piloten vonden er onderdak. In het najaar van 1944 werden na verraad elf verzetslieden opgepakt, van wie een de oorlog overleefde.
Bron: Dagblad van het Noorden
Uitreiking fotoboek

Mevrouw Albertje Bel-Lensen, geboren op 23 november 1918 te Wittelte, heeft op haar verjaardag als eerste het Boek "Diever, zoals het was in de voormalige gemeente 1930 - 1980" gekregen. Zij was zeer verrast en is bijzonder blij dat ze nu zo'n prachtig fotoboek over Diever heeft.
Albertje is getrouwd geweest met Jan Bel (geboren op 27-02-1920 te Diever en overleden op 28-10 1995). Voordat ze ging trouwen heeft ze onder andere gewerkt in de huishouding van de toenmalige veearts Brandenburg.
Aquamanile weer "boven water" in Diever

11 oktober 2008. Een dag voor het Symposium Drents Religieus Erfgoed, georgansiseerd door de Drents Historische Vereniging op zaterdag 11 oktober in Diever, is de bronzen Aquamanile, die in het verleden dienst deed bij de eredienst -mis- weer terug in de Sint Pancratiuskerk. Zij staat tijdelijk opgesteld in de nis van het kerkgebouw waar zij vermoedelijk in de 10e of 11e eeuw ook stond als zij niet in functie was. Lees verder... [1.050 KB]