Palmpasen
Palmpasen
Tegen Palmpasen, de zondag voor Pasen, werden bij de bakker de palmhaantjes besteld, een broodgebak in de vorm van een haan, met krenten als ogen.
's Avonds daarvoor werd door de ouders de palmhaantjes-stok opgemaakt. Met knipsels van allerlei gekleurd papier werd de stok omwonden, hangers gemaakt waarin suikereitjes, noten of ander lekkernij werd gedaan. Boven aan de top van de stok werd soms een sinaasappel geplaatst, waarboven uiteindelijk het haantje troonde. Een en ander was rijkelijk versierd met palmtakjes.
Op Palmpasen-morgen straalden de oogjes van de kleinen bij het zien van hun mooi "Palmhaentien". Hiermee gingen ze naar de buren en hun speelmakkertjes die ook een palmhaentien hadden en dan ging men in optocht de buurt rond onder het zingen van:
Haentien op mien stokkien,
Biet ies van mien brokkien,
Biet ies van mien stokkien brood,
Aanders geet mien haentien dood.
Dit volksgebruik is in de loop der jaren in Diever uitgegroeid tot een massale bijeenkomst bij de burgemeesterswoning, waar ieder kind een netje met suikereitjes kreeg aangeboden. De vrouw van de burgemeester, Nel Meijboom, haakte in die tijd zelf de netjes. Onder leiding van de burgemeester was er daarna een optocht door het dorp.
Palmpasen was tevens de dag waarop de nieuwe lidmaten van de Protestantse kerken belijdenis deden.
Fotocollage
In onderstaande fotocollage enkele foto's die een beeld geven van Palmpasen in de dertiger en vijftiger jaren.
